چگونه باور کنم زردی خزان دستانم را در سردی زمستان دستهایت؟

                                                      چگونه در خیالم بگنجانم شاخه های تکیده خیالم را در یخبندان نگاهت؟

یک دم در کوچه پس کوچه های دلم قدم بگذار و بگو که بی خیال از کنار خاطرات قدیمی، از مقابل پنجره انتظار و آینه شکسته ام نخواهی گذشت و مرا با تنهایی ها و آروزهای پرپرم تنها نخواهی گذاشت.

نظرات شما عزیزان:

farnaz

ساعت19:24---25 بهمن 1390

[وب سایت]

سلام
ببخشید من شمارو لینک کردم لطفا شما هم منو لینک کنید

armita

ساعت17:36---18 بهمن 1390

[وب سایت]

آرامش رهایی از طوفان نیست

بلکه آرام زندگی کردن در میان طوفان است

..................

لحظه هایت آرام...............

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: